'Een vechtersmentaliteit vergroot de kans op winnen' is vaak de gedachtegang. Dat is vaak ook bij een diagnose.
Ik besloot om niet te vechten tegen, maar mij zelf te versterken met liefde.
Een van mijn eigen uitspraken:
I do not fight my chrinic illness.
It will be the same as fighting against my shadow: it is useless, it is tiring, it hurts me more than it helps me.
So I accept that he is there, we listen carefully to each other and we work together.
I lead, he follows ... and we succeed.
Mijn bewustwording: Ik ben progressief chronisch ziek en genezing is tot heden niet mogelijk. Dus vraag ik me af of vechten tegen een ziekte dat in mijn lijf sluimert überhaupt zin heeft. Het maakte mij erg moe en ik zou alleen maar gefixeerd zijn op het ziek zijn.
Graag steek ik mijn energie in al dat mij gelukkig maakt.
Gelukkig = positiviteit = minder ziek voelen = meer energie = gelukkig zijn = positiviteit = .... Choose your battles.
Wat is jouw strategie?
Vechter of liefde?
Comments